SON MAKALELER

Yarış Atının Bakımı

RESİM HABER

HABERLER

19. yüzyılın sonlarında Kafkaslardan Kayseri’nin Pınarbaşı ilçesine gelen göçmenlerin beraberlerinde getirdikleri Kafkas ırkı atlar ile yük atı olarak bilinen Macar ırkı (nonius) atların çiftleşmesi ile ortaya çıkan Uzunyayla at ırkı, sürati, çevikliği, hiç durmaksızın çok uzun mesafe yol katedebilmesi, çok zeki, hisli olması ve sahibine karşı “ateşli bir aşk ile bağlı” olma özelliği ile Türk insanının yıllarca “can dostu”oldu.

Uzunyayla’ya yerleşen göçmenler, Mısır’da yenildiği Türk ordusuna hitaben “Beni Türk askeri değil, Türk atı yendi” diyen Napolyon ve “Türk’ü yenebilmek için attan indirmek gerekir” ifadelerini kullanan batılı yazarları haklı çıkarırcasına, yetiştirdikleri yeni ırka karşı büyük sevgi beslediler ve gelişmesi için onlarca yıl emek verdiler. 
       
OSMANLI’NIN VAZGEÇİLMEZ ELEMANI
Uzunyaylalıların yetiştirdikleri yeni at ırkı, 1. Dünya Savaşı’na kadar Osmanlı ordusunun vazgeçilmez elemanı oldu. Gücü ve uzun menzil kabiliyeti ile top arabası ve süvari birliklerinde kullanılan, bunun dışında Samsun, Amasya, Tokat, Sivas, Kayseri, Malatya hattında yolcu taşımasında kullanılan Uzunyayla atlarının sayısı 1920’lere kadar 16 bin iken, savaşın bitmesi ve yerlerini arabaların alması ile 1960’larda 3 bine kadar düştü.

Diğer atların aksine 7 günden fazla sevgi ve sabır gösterildikten sonra sahibinden başkasına alışabilen, çok uzun mesafeden bile evinin yolunu bulabilen ve koç kafalı görünümüyle diğer atlardan kolayca ayırt edilebilen Uzunyayla atları, bugün sadece 1960’larda düzenlenen yarış ve festivallerde çekilmiş siyah-beyaz fotoğraflarda görülebiliyor. 

Pin It